Dawne Wigilie wspomina
Łamie łzy białym Opłatkiem
Chwile szczęśliwe i rzadkie...
Pokrzepiona po Wieczerzy
Na Pasterkę nocą bieży
By wychwalać Boże Dziecię
Upragnione na tym świecie!
Ukojona mocą Nieba
Woła - Jezu, winy przebacz!
I dziękuje na kolanach
Za błogosławieństwo Pana!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz