Niosą intencje w sercach żarliwych
Śpiewają Matce potężnym chórem
Szeptają modły za dni szczęśliwe
Idą pątnicy wielką gromadą
Wiozą swe dzieci, niepełnosprawnych
Wędrują ufni, baranków stado
Rozdają uśmiech braciom bezradnym
Idą przez pola chlebem pachnące
Idą ze słońcem, z wichurą, z deszczem
Idą zmęczeni po kwietnej łące
Idą duchowo spełnieni wreszcie
Dojdą przed Obraz Królowej Polski
I na kolanach będą dziękować
Za miskę zupy na ścieżkach swojskich
Za najpiękniejsze otuchy słowa!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz