Układa ciocia wierszyk
Dla kochanego Grzesia
Król Apoloniusz Pierwszy
Nikogo nie rozśmiesza!
Tą ksywką ważną wielce
Dostojną i światową
Wyraża Grzesia serce
Pełne miłości słowo!
Imię rodem z Hellady
Od boga Apollina
Jedzie Grześ rankiem bladym
Pobrykać po brzezinach!
Refren:
Z Apoloniuszem
Pokrewne dusze!
Z Apoloniuszem
Zatańczyć muszę!
Rys. Adam Frańczak, lat 5 - Opiekun Izabela Stasiak
